5వ డైమెన్షన్‌లోకి  అవంతిక ప్రవేశించింది . ఎలా ? 

హైదరాబాద్ నగరం రాత్రిపూట కూడా వెలిగే దీపావళి బాణసంచా లాంటిది. కార్ల హారన్‌లు, మనుషుల గుసగుసలు, దూరంగా వినిపించే సంగీతం… ఇవన్నీ కలిసి ఒక కొత్త సింఫనీని సృష్టిస్తాయి. తన బాల్కనీలో నిలబడి, చేతిలో కాఫీ కప్పుతో, అవంతిక కిందనున్న వీధిని చూస్తోంది. 30 ఏళ్ల సాఫ్ట్‌వేర్ ఇంజనీర్ అయిన ఆమెకు, ఈ నగరం అలవాటు పడిన జీవితాన్ని ప్రతిబింబిస్తుంది. ఉదయం లేవగానే ఆఫీసుకు పరుగు, అంతులేని కోడింగ్ లైన్లు, టీమ్ మీటింగ్‌లు, ప్రాజెక్ట్ డెడ్‌లైన్‌లు… ఇవన్నీ ఆమె రోజువారీ రొటీన్. విజయవంతమైన కెరీర్, అందమైన ఇల్లు, స్నేహితులు – బయటి ప్రపంచానికి ఆమె జీవితం పరిపూర్ణంగానే కనిపిస్తుంది. కానీ, లోపల, ఆమె మనసులో ఒక తెలియని వెలితి, ఒక నిరంతర ప్రశ్న.

“ఇదేనా జీవితం?” ఆమె మనసులో అనుకుంది. “ఈ నాలుగు గోడలు, ఈ పరిమిత ప్రపంచం, ఈ పునరావృతమయ్యే పనులు… ఇదేనా నా ఉనికికి అర్థం?”

ఆమె కళ్ళు మూసుకుంది. అప్పుడప్పుడు ఆమెకు ఏదో తెలియని లోకంలోకి ప్రయాణించిన అనుభూతి కలిగేది. ఒక రకమైన శాంతి, ఆనందం. అది ఒక క్షణమే, కానీ ఆ అనుభవం ఆమెను రోజువారీ జీవితంలోని హడావిడి నుండి బయటపడేసేది. కానీ ఆ అనుభవం అస్సలు ఎందుకు కలుగుతుందో, దాన్ని ఎలా స్థిరం చేసుకోవాలో ఆమెకు అర్థం కాలేదు.

“ఓయ్ అవంతికా! ఇంకా అక్కడే ఉన్నావా? ఆఫీస్ కి టైం అవుతుంది,” లోపలి నుండి ప్రణీత పిలుపు వినిపించింది. ప్రణీత, ఆమె బాల్య స్నేహితురాలు, కొన్ని నెలల క్రితమే తన పక్క అపార్ట్‌మెంట్‌లోకి మారింది. ప్రణీత ఎప్పుడూ ప్రాక్టికల్‌గా, జీవితాన్ని ఉన్నది ఉన్నట్లుగా చూసేది. ఆమెకు ఆధ్యాత్మికత గురించి మాట్లాడితే “అవన్నీ పెద్దవాళ్ళ మాటలు, ముందు ప్రమోషన్ గురించి ఆలోచించు,” అనేసేది.

అవంతిక ఒక నిట్టూర్పు విడిచి, లోపలికి వచ్చింది. ప్రణీత బ్రేక్‌ఫాస్ట్ ప్లేట్‌లో టోస్ట్ పెట్టుకుంటూ కనిపించింది. “ఏంటి, మళ్ళీ ఆ విశ్వం గురించి ఆలోచిస్తున్నావా? చూడు, మనం ఉండేది భూమి మీద, ఈ మట్టి వాసన చూస్తూ, ఈ కష్టాలన్నీ అనుభవిస్తూ. అంతకుమించి ఇంకేం లేదు,” ప్రణీత నవ్వింది.

అవంతిక నవ్వింది. “లేదురా ప్రణీత, కొన్నిసార్లు ఈ లోకం కంటే ఇంకా ఏదో ఉందనిపిస్తుంది. మనం కళ్ళతో చూసేది, చేతులతో స్పృశించేది, మన పంచేంద్రియాలకు అందేది కేవలం సృష్టిలోని ఒక చిన్న భాగం మాత్రమేనని అనిపించట్లేదా?”

“హేయ్, మళ్ళీ మొదలుపెట్టకు. నేను 3D లోనే హ్యాపీగా ఉన్నాను. పొడవు, వెడల్పు, ఎత్తు… క్లియర్ గా కనిపిస్తాయి. నా ఇల్లు, నా కారు, నా జాబ్… ఇవన్నీ రియాలిటీ. అంతకుమించి నాకు అందని వాటి గురించి ఆలోచించలేను,” ప్రణీత భుజాలు ఎగరేసింది.

అవంతికకు తెలుసు, ప్రణీతను ఒప్పించడం కష్టం. ఆమె ప్రపంచం అంకెలతో, కోడింగ్‌తో, స్పష్టమైన లాజిక్‌తో నిండి ఉంటుంది. ఒక టేబుల్, ఒక ఇల్లు, ఒక చెట్టు… అన్నీ ఈ మూడు కొలతలలోనే ఇమిడిపోతాయి. ఆమె దృష్టిలో అదీ వాస్తవం.

అదే రోజు ఆఫీస్‌లో, విక్రమ్ అవంతిక దగ్గరికి వచ్చాడు. విక్రమ్, తన సహోద్యోగి, 3D ప్రపంచానికి పరాకాష్ట. అతని జీవితం మొత్తం పోటీ, లక్ష్యాలు, డబ్బు సంపాదన చుట్టూనే తిరుగుతుంది. “అవంతిక, ఆ ప్రాజెక్ట్ చాలా కష్టంగా ఉంది. డెడ్‌లైన్ దగ్గర పడుతోంది. నువ్వు నైట్ డ్యూటీ చేయాల్సి వస్తుంది,” విక్రమ్ గంభీరంగా అన్నాడు.

“కానీ విక్రమ్, ఈ ప్రాజెక్ట్ కోసం ఇప్పటికే ఓవర్‌టైమ్ చేశాం. మనసు అలసిపోతోంది,” అవంతిక విసుగ్గా అంది.

“అలసటా? లక్ష్యం సాధించాలంటే అలసటను పక్కన పెట్టాలి అవంతిక. ఈ ప్రపంచం పోటీ తత్వంతో నిండింది. నువ్వు పోరాడి గెలిస్తేనే ఇక్కడ గుర్తింపు. లేకపోతే వెనుకబడిపోతావు,” విక్రమ్ ఒక లెక్చర్ ఇచ్చాడు.

అవంతికకు విక్రమ్ మాటలు విని మరింత విసుగు కలిగింది. “ఈ భయం, ఆందోళన, పరిమితులు, నేను వేరు, నువ్వు వేరు అనే విభజన భావం… ఇవన్నీ మనల్ని బంధించే 3D ప్రపంచం. బయటపడాలంటే ఎలా?”

ఆ రాత్రి, ఇంటికి వచ్చిన తర్వాత, అవంతిక తన పాత పుస్తకాలను వెతకడం ప్రారంభించింది. ఎప్పుడో చదివిన ‘ఆధ్యాత్మిక అన్వేషణ’ అనే పుస్తకం ఆమె చేతికి చిక్కింది. అందులో ‘5వ డైమెన్షన్’ గురించి ఒక చిన్న పారాగ్రాఫ్ ఉంది. “ఇది కేవలం భౌతిక శాస్త్రవేత్తలు చెప్పే డైమెన్షన్స్ లాంటిది కాదు. అంతకంటే పూర్తిగా భిన్నమైనది. ఇది మన చైతన్యం యొక్క ఒక అపూర్వ వికాసం.”

ఆ పదం – ‘చైతన్యం’ – ఆమెను లోతుగా తాకింది. భయం, ఆందోళన, పరిమితులు, “నేను వేరు, నువ్వు వేరు” అనే విభజన భావం మనల్ని బంధించే ఈ 3D ప్రపంచం నుండి బయటపడి… ప్రేమ, ఐక్యత, శాంతి, సత్యం, అంతులేని సృజనాత్మకతతో నిండిన ఒక దివ్యమైన వాస్తవంలోకి ప్రయాణించడం ఎలా? ఈ ప్రశ్నలు ఆమె మనసులో సునామీలా చెలరేగాయి. 5వ డైమెన్షన్ అంటే సరిగ్గా ఏమిటి? మనం ప్రస్తుతం అనుభవిస్తున్న ఈ 3D రియాలిటీకి, కాలం అనే 4D కి దానికీ తేడా ఏంటి? ఈ ఉన్నత చైతన్య స్థితిలోకి అడుగుపెట్టడానికి తనను తాను ఎలా సిద్ధం చేసుకోవాలి? మరియు ఈ నూతన వాస్తవంలో జీవించడం మొదలుపెట్టినప్పుడు తన జీవితంలో ఎలాంటి అద్భుతమైన మార్పులు, అనుభవాలు ఎదురవుతాయో… ఇవన్నీ అత్యంత సులభమైన, అర్థమయ్యే, పాఠకుడిని మంత్రముగ్ధులను చేసే శైలిలో తెలుసుకోవాలని ఆమెకు బలమైన కోరిక కలిగింది.

భయం అనే తెరను చీల్చుకొని, ప్రేమ అనే కాంతిలోకి, ఐక్యత అనే స్వేచ్ఛలోకి సాగే ఈ మహత్తర జీవన యానాన్ని ఆవిష్కరించడానికి అవంతిక సిద్ధంగా ఉంది.

మరుసటి రోజు ఆదివారం కావడంతో అవంతిక తన అన్వేషణను కొనసాగించింది. పాత పుస్తకాల షాపులకు వెళ్ళింది. అక్కడే ఆమెకు ‘విశ్వ చైతన్యం’ అనే పేరు గల ఒక చిన్న పుస్తకం కనిపించింది. అది ప్రసిద్ధ ఆధ్యాత్మిక గురువు రిషి రాసినది. రిషి గురించి ఆమె గతంలో విన్నది, కానీ ఎప్పుడూ వ్యక్తిగతంగా కలుసుకోలేదు. పుస్తకంలో సృష్టిలోని డైమెన్షన్స్ గురించి మొదటి అధ్యాయం ఉంది.

“సృష్టి ఎంత విస్తారమైనదో, ఎంత లోతైనదో కదా!” పుస్తకంలో రాసి ఉంది. “దాని నిర్మాణ రహస్యాలను అర్థం చేసుకోవడానికి మానవుడు ఎప్పటి నుంచో ప్రయత్నిస్తూనే ఉన్నాడు. ఈ క్రమంలోనే ‘డైమెన్షన్స్’ అనే భావన తెరపైకి వచ్చింది. దీన్ని రెండు ముఖ్యమైన కోణాల నుండి చూడొచ్చు – ఒకటి మనకు పరిచయమైన భౌతిక శాస్త్ర కోణం, మరొకటి మన అంతరంగాన్ని, చైతన్యాన్ని ఆవిష్కరించే ఆధ్యాత్మిక కోణం. ఈ రెండూ సృష్టి సంక్లిష్టతను వేర్వేరు పద్ధతుల్లో వివరించినా, అవి ఒకదానితో ఒకటి అనుసంధానమై ఉన్నాయని గ్రహిస్తే ఆశ్చర్యం కలుగుతుంది.”

భౌతిక శాస్త్రవేత్తలు విశ్వాన్ని ఎలా కొలుస్తారో పుస్తకం వివరించింది. మనం సులభంగా ఊహించుకోగలిగేవి మూడు భౌతిక డైమెన్షన్స్. “ఒక సన్నని గీతను ఊహించుకోండి, దానికి కేవలం పొడవు మాత్రమే ఉంటుంది. ఇది ఒక డైమెన్షన్ (1D – పొడవు). ఇప్పుడు ఒక పేపర్‌పై చదరం లేదా వృత్తం గీయండి. దానికి పొడవుతో పాటు వెడల్పు కూడా ఉంటుంది. ఇది రెండు డైమెన్షన్స్ (2D – పొడవు మరియు వెడల్పు). ఇక మనం నివసిస్తున్న ప్రపంచంలో ప్రతి వస్తువుకు పొడవు, వెడల్పు, ఎత్తు ఉంటాయి. ఒక టేబుల్, ఒక గది, ఒక కొండ… అన్నీ 3D లోనే ఉంటాయి. మనం చూసేది, స్పృశించేది, అనుభవించేది అంతా ఈ 3D వాస్తవంలోనే జరుగుతుంది.”

అవంతికకు ఇది బాగా అర్థమైంది. ఆమె ఇంజనీరింగ్ మెదడుకు ఈ లాజిక్ సులభంగా పట్టుబడింది. కానీ తదుపరి భాగం ఆమెను ఆలోచింపజేసింది.

“కానీ, ఈ 3D ప్రపంచంలో ఒక సంఘటన జరగాలంటే, ఒక వస్తువు ఒక చోటి నుండి మరొక చోటికి కదలాలంటే సమయం అవసరం కదూ?” పుస్తకంలో ప్రశ్న ఉంది. “ఒక క్రికెట్ మ్యాచ్ ఎక్కడ (3D స్థానం) జరిగింది అని చెప్పడంతో పాటు, ఎప్పుడు జరిగింది అని కూడా చెప్తేనే ఆ సంఘటన పూర్తవుతుంది. అందుకే, భౌతిక శాస్త్రంలో సమయాన్ని నాల్గవ డైమెన్షన్‌గా (4D – Time) పరిగణిస్తారు. ఆల్బర్ట్ ఐన్‌స్టీన్ తన సాపేక్ష సిద్ధాంతం ద్వారా స్థలం (Space) మరియు కాలం (Time) రెండూ వేర్వేరు కాదని, అవి ‘స్పేస్‌టైమ్’ అనే ఒకే నిర్మాణంలో విడదీయరాని భాగాలని నిరూపించాడు. మనం ఒక గంట ప్రయాణం చేశామంటే, మనం కేవలం 3D స్పేస్‌లో కదలడమే కాదు, 4D టైమ్ లో కూడా ముందుకు వెళ్లామని అర్థం. కొన్ని అధునాతన సిద్ధాంతాలైన స్ట్రింగ్ థియరీ వంటివి పది లేదా అంతకంటే ఎక్కువ డైమెన్షన్స్ ఉన్నాయని పేర్కొంటున్నాయి. కానీ అవి చాలా సూక్ష్మ స్థాయిలో ఉంటాయి, మన రోజువారీ అనుభవానికి అందవు.”

“ఇదే అసలైన రహస్యం,” అని అవంతిక తన మనసులో అనుకుంది. పుస్తకం కొనసాగింది: “ఆధ్యాత్మిక కోణంలో డైమెన్షన్స్ అనేవి కేవలం భౌతిక కొలతలకు, లేదా కాలానికి సంబంధించినవి కావు. ఇవి మన చైతన్యం యొక్క స్థాయిలు, మన అవగాహన లోతులు. మనం సృష్టిని ఎంత లోతుగా అర్థం చేసుకుంటున్నాము? వాస్తవాన్ని ఏ స్థాయిలో అనుభవిస్తున్నాము? అనే దానిని ఆధ్యాత్మిక డైమెన్షన్స్ సూచిస్తాయి. ఇది మన మనసు ఎంత విశాలమైంది, మన హృదయం ఎంత తెరచుకుంది, మనం సత్యాన్ని ఎంతవరకు గ్రహించగలుగుతున్నాము అనే దానిపై ఆధారపడి ఉంటుంది.”

“తక్కువ డైమెన్షన్స్ అంటే తక్కువ అవగాహన, ఒక చిన్న గదిలో కూర్చున్నట్లు పరిమిత దృక్పథం. ఇక్కడ భయం, కోపం, దుఃఖం, అసూయ, ‘నేను-నాది’ అనే స్వార్థం వంటి దిగువ స్థాయి భావోద్వేగాలు రాజ్యమేలుతుంటాయి. ఈ స్థాయిలలో మనం మనల్ని ఇతరుల నుండి, ప్రకృతి నుండి, చివరికి మనలోని దివ్యత్వం నుండి వేరుగా భావిస్తాం – ‘నేను’ అనే అహం ప్రధానంగా ఉంటుంది.”

అవంతికకు రిషి గురువు గురించి ఒక ఆలోచన వచ్చింది. “ఆయనెప్పుడూ ప్రశాంతంగా, ప్రేమగా ఉంటారని విన్నాను. బహుశా ఆయన ఉన్నత డైమెన్షన్‌లో ఉంటాడేమో.”

పుస్తకంలో ఇలా ఉంది: “ఉన్నత డైమెన్షన్స్ అంటే ఉన్నత అవగాహన, ఒక కొండ పై నుండి చూస్తున్నట్లు విశాలమైన దృక్పథం. ఇక్కడ ప్రేమ, ఐక్యత, శాంతి, ఆనందం, కృతజ్ఞత, అంతులేని సృజనాత్మకత వంటి ఉన్నత స్థాయి భావోద్వేగాలు వెల్లివిరుస్తుంటాయి. ఈ స్థాయిలలో ‘నేను’ అనే భావన తగ్గి, అంతా ఒక్కటే అనే ఐక్యత భావన బలపడుతుంది. 5వ డైమెన్షన్ అనేది అటువంటి ఉన్నత చైతన్య స్థాయిలలో ఒకటిగా పరిగణించబడుతుంది. ఇది 3D భౌతిక వాస్తవాన్ని, 4D సమయ ప్రవాహాన్ని కేవలం అనుభవించడమే కాకుండా, వాటిని ఒక విస్తృత దృక్పథంతో చూసే, అంతకంటే ఉన్నతమైన వాస్తవాన్ని అనుభూతి చెందే స్థితి. ఇది మన చైతన్యం యొక్క ఒక అద్భుత వికాసం, పరిణామం.”

అవంతిక పుస్తకాన్ని తన ఛాతీకి హత్తుకుంది. “రిషి గురువును కలవాలి,” ఆమె మనసులో ఒక స్పష్టమైన సంకల్పం కలిగింది.

మరుసటి రోజు సోమవారం. ఆఫీసులో విక్రమ్ మళ్ళీ డెడ్‌లైన్‌ల గురించి, పోటీ గురించి మాట్లాడటం మొదలుపెట్టాడు. “ఈ ప్రపంచంలో కేవలం బలంగా ఉన్నవాళ్ళే బతుకుతారు అవంతిక. నీ లాంటి వాళ్ళు ఎక్కువ ఆలోచిస్తే వెనుకబడిపోతారు,” అతను ఎగతాళిగా అన్నాడు.

అవంతిక మౌనంగా ఉండిపోయింది. ఆమెకు నిన్న చదివిన పుస్తకంలోని విషయాలు గుర్తొచ్చాయి. “ప్రస్తుతం మనం మన దైనందిన జీవితంలో ఎక్కువగా అనుభవిస్తున్నది 3D వాస్తవమే. ఇది మన భౌతిక శరీరం, మనసు, ఇంద్రియాలకు పరిచయమైన లోకం. ఉదయం లేవడంతోనే పనులు, బాధ్యతలు, సవాళ్లు… అన్నీ ఈ 3D పరిధిలోనే జరుగుతాయి. ఇది మనకు సుపరిచితమైనది కావచ్చు, కానీ ఈ 3D స్పృహ స్థాయికి దాని స్వంత పరిమితులు, కొన్నిసార్లు మనల్ని బంధించే లక్షణాలు ఉన్నాయి.”

అవంతిక తన డైరీలో రాసుకుంది: “3D ప్రపంచం ద్వంద్వత్వం పై ఆధారపడి ఉంటుంది. ప్రతిదాన్ని మనం వేర్వేరుగా, విడివిడిగా చూస్తాం. మంచి-చెడు, సరైనది-తప్పు, విజయం-వైఫల్యం, ప్రేమ-ద్వేషం, ధనిక-పేద, కాంతి-చీకటి, నేను-నువ్వు… ఇలా ప్రతిదానికీ రెండు వైపులు ఉంటాయి.”

అవంతికకు గతంలో విక్రమ్‌తో జరిగిన ఒక గొడవ గుర్తొచ్చింది. ఒక ప్రాజెక్ట్ సక్సెస్ విషయంలో క్రెడిట్ కోసం వారు ఎలా వాదించుకున్నారో. అప్పుడు విక్రమ్ “నేను గెలిచాను, నువ్వు ఓడిపోయావు” అన్నాడు. “ఈ ద్వంద్వత్వం కారణంగా మనల్ని మనం ఇతరుల నుండి వేరుగా భావిస్తాం. ఈ విభజన భావం నుండే పోలికలు, పోటీ, సంఘర్షణలు పుడతాయి. ‘నేను వాళ్ళ కంటే గొప్పవాడినా లేక తక్కువవాడినా?’, ‘వాళ్ళకు ఉన్నది నాకు లేదు’ వంటి ఆలోచనలు వస్తాయి. మనం ప్రకృతిలో ఒక భాగం కాదని, విశ్వం నుండి విడిపోయి ఉన్నామని కూడా అనిపిస్తుంది. ఈ వేర్పాటు భావన ఒంటరితనాన్ని, అభద్రతా భావాన్ని, నిరంతర సంఘర్షణలకు దారితీస్తుంది.” ఆమె తన తప్పులను గుర్తించగలిగింది.

“3D లో భయం ఒక అత్యంత శక్తివంతమైన, తరచుగా కనిపించే భావోద్వేగం,” ఆమె కొనసాగించింది. “భవిష్యత్తు గురించి భయం (రేపు ఏం జరుగుతుందో, ఉద్యోగం ఉంటుందో లేదో, డబ్బు వస్తుందో లేదో, ఆరోగ్యం ఎలా ఉంటుందో అని), వైఫల్యం అంటే భయం, ఇతరులు మనల్ని ఎలా చూస్తారో, మన గురించి ఏం అనుకుంటారో అనే భయం, తిరస్కరణకు గురవుతామనే భయం, మనకు నచ్చిన వారిని, వస్తువులను కోల్పోతామనే భయం, చివరికి మరణం గురించిన భయం.”

ప్రణీత ఒకసారి తన పెళ్లి గురించి ఎంత ఆందోళన చెందిందో అవంతికకు గుర్తొచ్చింది. “నాకు మంచి సంబంధం రాదేమో, ఒంటరిగా ఉండిపోతానేమో” అని ప్రణీత పడిన ఆందోళన అంతా భయం వల్లే కదా. “ఈ భయాలన్నీ మన ఆలోచనలను, నిర్ణయాలను, చర్యలను తీవ్రంగా ప్రభావితం చేస్తాయి. భయం ఆందోళనకు, ఒత్తిడికి, నిద్రలేమికి, అనారోగ్యానికి దారితీస్తుంది. ఇది మనల్ని కొత్త అవకాశాలను అందుకోకుండా, మన అసలైన సామర్థ్యాన్ని పూర్తిగా ఉపయోగించుకోకుండా వెనక్కి లాగుతుంది. భయంతోనే మనం మన చుట్టూ గోడలు కట్టుకుంటాం.”

“3D స్పృహ ఎక్కువగా భౌతికమైనవి, వస్తుపరమైన వాటిపై దృష్టి పెడుతుంది,” ఆమె గుర్తించింది. డబ్బు, ఆస్తులు, ఇల్లు, కారు, హోదా, పేరుప్రఖ్యాతులు, అందం, అధికారం వంటివి సంపాదించడమే జీవితంలో ప్రధాన లక్ష్యంగా భావిస్తుంది. ఆనందం, సంతృప్తి బయటి ప్రపంచం నుండి, బయటి వస్తువుల నుండి వస్తుందని నమ్ముతుంది. “‘నాకు ఇది ఉంటే సంతోషంగా ఉంటాను’, ‘వాళ్ళలా ఉంటే బాగుండు’ వంటి ఆలోచనలు ఉంటాయి.”

విక్రమ్ తరచుగా తన కొత్త కారు గురించి, తన ఖరీదైన వాచ్ గురించి గొప్పగా చెప్పుకోవడం అవంతికకు గుర్తుంది. అతని సంతోషం అంతా బయటి వస్తువులపైనే ఆధారపడి ఉంది. “ఇది నిరంతర అన్వేషణకు, ఎప్పటికీ తీరని కోరికలకు, అసంతృప్తికి దారితీస్తుంది, ఎందుకంటే బయటి వస్తువులు, పరిస్థితులు శాశ్వత ఆనందాన్ని ఇవ్వలేవని మనకు తెలుసు.”

“3D లో మన ఆలోచనలు, నమ్మకాలు చాలా ఇరుకైనవిగా ఉంటాయి,” ఆమె తల ఊపింది. చిన్నప్పటి నుండి పెరిగిన వాతావరణం, కుటుంబం, సమాజం, అనుభవాలు మన నమ్మకాలను బలంగా ఏర్పరుస్తాయి. “‘ఇది సాధ్యం కాదు’, ‘నేను అంత శక్తివంతుడిని కాదు’, ‘నేను సరిపోను’, ‘ప్రపంచం చాలా కష్టమైంది, ప్రమాదకరమైంది’, ‘డబ్బు సంపాదించడం చాలా కష్టం’, ‘జీవితం అంటే కష్టపడటమే’ వంటి నమ్మకాలు మన ఉపచేతన మనస్సులో లోతుగా పాతుకుపోతాయి.”

ప్రణీత తరచుగా “నాకు అదృష్టం లేదు” అని అనేది. ఇది ఆమె జీవితాన్ని ఎలా ప్రభావితం చేస్తుందో అవంతికకు ఇప్పుడు అర్థమైంది. “వాస్తవానికి, మనమే మనకు తెలియకుండానే మనకు పరిమితులను సృష్టించుకుంటాం. ఈ పరిమిత నమ్మకాలే మన వాస్తవాన్ని సృష్టిస్తాయి.”

“3D లో సమయం అనేది ఒక సరళ రేఖలో (గతం -> వర్తమానం -> భవిష్యత్తు) ప్రవహిస్తున్నట్లుగా అనుభవిస్తాం,” అవంతిక ఆలోచించింది. “గతం జరిగిపోయింది, దాన్ని మార్చలేము, దాని గురించి పశ్చాత్తాపపడతాం లేదా పాత జ్ఞాపకాల్లో మునిగిపోతాం. భవిష్యత్తు ఇంకా రాలేదు, దాని గురించి ఆందోళన చెందుతాం లేదా కలలు కంటాం. మనం జీవించేది వర్తమానంలోనే అయినప్పటికీ, మన మనసు ఎక్కువగా గతం లేదా భవిష్యత్తులో సంచరిస్తూ ఉంటుంది.”

విక్రమ్ ఎప్పుడూ “సమయం లేదు,” “పనులు త్వరగా పూర్తి చేయాలి,” “నేను ఆలస్యమైపోతున్నాను” అంటూ తొందరపడేవాడు. ఆ నిరంతర ఒత్తిడి అతన్ని ఎలా ప్రభావితం చేస్తుందో అవంతికకు అర్థమైంది. సమయం ఒక విలువైన వనరుగా, నిరంతరం తరిగిపోతున్న దానిలా అనిపిస్తుంది.

“3D స్పృహలో ఉన్నప్పుడు, మనం సమస్యలు, కష్టాలు, ప్రతికూల పరిస్థితులపై ఎక్కువగా దృష్టి పెడతాం,” అవంతిక తన డైరీలో రాసుకుంది. చిన్న సమస్య ఎదురైనా అది ఒక పెద్ద కొండలా అనిపిస్తుంది. పరిష్కారాల కంటే సమస్యల గురించే ఎక్కువగా ఆలోచిస్తాం, వాటి గురించే మాట్లాడుతాం. ఇది నిరాశ, నిస్పృహలకు దారితీస్తుంది. పరిస్థితులకు బాధ్యులెవరో వేరే వారిని వెతుకుతాం లేదా మనల్ని మనం నిందించుకుంటాం.

“అయితే, 3D ప్రపంచం దాని సవాళ్లు, పరిమితులతో పాటు నేర్చుకోవడానికి, ఎదగడానికి ఒక గొప్ప అవకాశాన్ని కూడా ఇస్తుంది. ఇది మన ఆత్మకు భౌతిక అనుభవాలు పొంది, పాఠాలు నేర్చుకోవడానికి ఒక వేదిక. అయితే, ఆధ్యాత్మిక ప్రగతి అంటే ఈ 3D పరిమితులను, భయాలను, విభజన భావాలను అధిగమించి, ఉన్నత చైతన్యం వైపు ప్రయాణించడం.” ఈ ఆలోచన అవంతికకు ధైర్యాన్నిచ్చింది. ఆమె రిషి గురువును కలవడానికి అపాయింట్‌మెంట్ తీసుకోవాలని నిశ్చయించుకుంది.

రిషి గురువును కలిసిన రోజు అవంతికకు జీవితంలో ఒక మైలురాయి. అతని ఆశ్రమం నగరం అంచున, ప్రశాంతమైన తోట మధ్యలో ఉంది. అక్కడకి వెళ్లగానే ఒక రకమైన శాంతి ఆమెను ఆవరించింది. రిషి గురువు నిశ్శబ్దంగా, ప్రశాంతంగా, వెచ్చని చిరునవ్వుతో ఆమెను ఆహ్వానించాడు.

“వచ్చావమ్మా అవంతికా. నీ మనసులో చాలా ప్రశ్నలున్నాయి. నాకు తెలుసు,” రిషి ప్రశాంతంగా అన్నాడు.

“అవును గురూజీ. నేను 5వ డైమెన్షన్ గురించి తెలుసుకోవాలనుకుంటున్నాను. అసలు అది సాధ్యమేనా?” అవంతిక ఆత్రంగా అడిగింది.

రిషి చిరునవ్వు నవ్వాడు. “అంతకంటే ముందు, నీకు కాలం గురించి ఏమర్థమైందో చెప్పగలవా? అదెంత గమ్మత్తైనదో కదా?”

అవంతికకు ఆశ్చర్యం కలిగింది. ఆమె మనసులోని ప్రశ్నలు అతనికి ఎలా తెలుస్తున్నాయి? “కాలం… అంటే గతం, వర్తమానం, భవిష్యత్తు గురూజీ. ఒక నదిలా ప్రవహిస్తూ ఉంటుంది.”

రిషి తల ఊపాడు. “నిజమే, 3D లో మనకు అలాగే అనిపిస్తుంది. సమయం అనేది భౌతిక శాస్త్రంలో 4వ డైమెన్షన్‌గా పరిగణించబడుతుంది. స్పేస్ (పొడవు, వెడల్పు, ఎత్తు) తో కలిపి సమయాన్ని ‘స్పేస్‌టైమ్’ అంటారు. మనం ఎక్కడ ఉన్నాము (3D) అని చెప్పడంతో పాటు, ఎప్పుడు ఉన్నాము (4D) అని చెప్పినప్పుడే మన స్థానం, పరిస్థితి పూర్తి అవుతాయి. ఉదాహరణకు, హైదరాబాద్‌లో ఉన్నాను అని చెప్పడం 3D లో ఒక స్థానం. కానీ నిన్న సాయంత్రం 6 గంటలకు హైదరాబాద్‌లో ఉన్నాను అని చెప్పడం 4D తో కలిసిన పూర్తి సమాచారం. సమయం ముందుకు ప్రవహిస్తూ ఉంటుంది, దానితో పాటే మనం వృద్ధాప్యం చెందుతాం, సంఘటనలు జరుగుతాయి, మార్పులు సంభవిస్తాయి.”

రిషి చూపులు అవంతిక కళ్లలోకి లోతుగా చూశాయి. “అయితే, అవంతికా… ఇది కేవలం 3D స్పృహలో మన అనుభవం మాత్రమే. ఈ 3D స్పృహలో మనం సమయాన్ని చాలా సరళంగా, ఒకే దిశలో ప్రవహించే నదిలా అనుభవిస్తాం – గతం నుండి వర్తమానం గుండా భవిష్యత్తులోకి. గతం ఒక గడిచిపోయిన అనుభవం, దాన్ని మార్చలేము. భవిష్యత్తు ఇంకా రాలేదు, అది అనిశ్చితం. మనం జీవించేది, అనుభవించేది అంతా ‘వర్తమాన క్షణం’ లోనే. కానీ మన మనసు ఎక్కువగా గతాన్ని నెమరువేసుకోవడం, భవిష్యత్తు గురించి ప్రణాళికలు వేయడం, ఆందోళన చెందడం వంటి వాటితో నిండి ఉంటుంది.”

అవంతికకు విక్రమ్, ప్రణీత గుర్తొచ్చారు. విక్రమ్ ఎప్పుడూ భవిష్యత్తు గురించి, డెడ్‌లైన్‌ల గురించి ఆందోళన చెందేవాడు. ప్రణీత గతం గురించి, తనకు జరిగిన అన్యాయాల గురించి తరచుగా పశ్చాత్తాపపడేది.

“సమయం మనకు ఒక పరిమితిలా అనిపిస్తుంది. పనులు పూర్తి చేయడానికి సమయం చాలడం లేదని ఒత్తిడికి గురవుతాం. ఒక లక్ష్యం సాధించడానికి ఎంత సమయం పడుతుందో అని లెక్కలు వేసుకుంటాం. మన జీవిత కాలాన్ని సంవత్సరాలుగా, నెలలుగా, రోజులుగా విభజించుకొని జీవిస్తాం. వృద్ధాప్యం, అనారోగ్యం, మరణం వంటివి సమయం ముందుకు వెళ్లే కొద్దీ జరిగే సహజ ప్రక్రియలుగా భావిస్తాం,” రిషి వివరించాడు. “ఒక ఆసక్తికరమైన పుస్తకం చదివేటప్పుడు సమయం తెలియకుండా పోతుంది, అదే విసుగుగా పని చేసినప్పుడు నిమిషాలు గంటలు అనిపిస్తాయి. ఇది మనసు స్థితిని బట్టి సమయం అనుభవం మారుతుందని చూపిస్తుంది.”

“అయితే, అసలైన రహస్యం ఇక్కడే ఉంది,” రిషి ముఖంపై ఒక ప్రశాంతమైన చిరునవ్వు మెరిసింది. “ఆధ్యాత్మిక ప్రయాణంలో మనం నేర్చుకునే విషయాలలో ఒకటి – సమయం అనేది మనం అనుకునేంత దృఢమైనది కాదు. మన స్పృహ స్థాయి మారినప్పుడు కాలం పట్ల మన అవగాహన, అనుభవం కూడా మారుతుంది.”

“5వ డైమెన్షన్ స్పృహలోకి అడుగుపెట్టినప్పుడు ఈ లీనియర్ టైమ్ యొక్క పట్టు మనపై తగ్గుతుంది. అక్కడ సమయం ఒక సరళ రేఖలా కాకుండా, అన్నీ ఒకే చోట కలిసిన ఒక వలయంలా లేదా ఒక బిందువులా అనిపిస్తుంది. గతం, వర్తమానం, భవిష్యత్తు అనేవి వేర్వేరు కాదని, అన్నీ ‘ఇప్పుడు’ అనే అనంతమైన క్షణంలో భాగమేనని అర్థం కావడం మొదలవుతుంది. ఇది 4D సమయాన్ని కేవలం అనుభవించడం నుండి, దాన్ని ఉన్నత స్థాయిలో అవగాహన చేసుకోవడం వైపు ప్రయాణం. ఇది కాలం అనే పదం ఒక మిథ్యేనని గ్రహించడం.”

అవంతికకు అతని మాటలు కొత్త లోకాన్ని పరిచయం చేస్తున్నట్లు అనిపించింది. సమయం పట్ల ఆమెకున్న దృక్పథం నెమ్మదిగా మారడం మొదలైంది. ఒక నదిలా ప్రవహించే సమయం, ఒక వలయంగా మారడం… ఆలోచించడానికే అద్భుతంగా అనిపించింది.

“మరి 5వ డైమెన్షన్ అంటే అసలు ఏమిటి గురూజీ?” అవంతిక ఆత్రంగా అడిగింది, రిషి మాటల పట్ల మరింత ఆకర్షితురాలైంది. “అది ఒక ప్రదేశమా? లేక వేరే గ్రహమా?”

రిషి చిరునవ్వు నవ్వాడు. “అది ఒక ప్రదేశం కాదు, అవంతికా. నీవు ఆకాశంలో ఏదో ఒక ప్రదేశం, లేదా మనం ఒక రాకెట్ లో వెళ్ళి చేరే గమ్యం అంతకన్నా కాదు. ఇది ఒక అత్యున్నత చైతన్య స్థితి, ఒక అద్భుతమైన అవగాహన స్థాయి. నువ్వు టీవీలో ఒక ఛానెల్ చూస్తున్నావనుకో, అది 3D రియాలిటీ లాంటిది. 5D అంటే ఆ టీవీలోనే వేరే ఉన్నత ఫ్రీక్వెన్సీలో వస్తున్న ఇంకో ఛానెల్ లాంటిది – అదే టీవీ (నీ శరీరం, మనసు), కానీ వేరే స్థాయిలోని రియాలిటీని అనుభవిస్తున్నావు. 5D లో ఉండటం అంటే నీ మనస్సు, ఆలోచనలు, భావోద్వేగాలు, నీ మొత్తం శక్తి క్షేత్రం అత్యంత ఉన్నతమైన వైబ్రేషన్ (శక్తి స్థాయి) లో పనిచేయడం. ఇది కేవలం భౌతిక ప్రపంచాన్ని (3D), కాల ప్రవాహాన్ని (4D) అనుభవించడమే కాకుండా, వాటిని ఒక ఉన్నత దృక్పథంతో చూసే, సృష్టితో లోతుగా అనుసంధానం అయ్యే స్థితి. ఇది నీ చైతన్యం యొక్క అపూర్వ వికాసం, నీ ఆత్మ తన దివ్యత్వాన్ని పూర్తిగా గుర్తించి మేల్కొలపడం.”

అవంతికకు అతని వివరణ ఒక కొత్త దృక్పథాన్ని ఇచ్చింది. ఇది ఒక ప్రదేశం కాదు, ఒక స్థితి!

“5D అనేది భయం, ద్వంద్వత్వం, విభజన, కొరత వంటి తక్కువ వైబ్రేషన్ భావాలపై ఆధారపడిన 3D నుండి పూర్తిగా భిన్నమైనది. 5D యొక్క పునాది ప్రేమ, ఐక్యత, సత్యం, శాంతి, ఆనందం, సమృద్ధి మరియు అంతులేని సృజనాత్మకత,” రిషి వివరించాడు.

“ప్రేమ అనేది కేవలం వ్యక్తిగత ప్రేమ కాదు, విశ్వవ్యాప్తమైన, నిస్వార్థమైన, ఎలాంటి అంచనాలు, షరతులు లేనిది. నువ్వు అందరినీ, అన్నింటినీ – మనుషులను, జంతువులను, చెట్లను, నదులను, పర్వతాలను, చివరికి నీకు గతంలో కష్టం కలిగించిన వారిని కూడా – వారి ఆత్మ స్థాయిలో ప్రేమించగలుగుతావు. ఐక్యత భావం చాలా బలంగా ఉండటం వల్ల, ఇతరుల బాధను నీ బాధగా, వారి ఆనందాన్ని నీ ఆనందంగా అనుభూతి చెందుతావు. వారి పట్ల లోతైన కరుణ మరియు సహానుభూతితో వ్యవహరిస్తావు. ఈ ప్రేమ కేవలం మానవులకే పరిమితం కాదు, మొత్తం సృష్టి పట్ల విస్తరిస్తుంది. నీ హృదయం ప్రేమతో నిండి ఉప్పొంగుతూ ఉంటుంది.”

“ఐక్యత అనేది 5D యొక్క అత్యంత ముఖ్యమైన లక్షణం,” రిషి వివరించాడు. “‘నేను వేరు, నువ్వు వేరు, ఇది నాది, అది వారిది’ అనే ద్వంద్వత్వం, విభజన భావాలు పూర్తిగా కనుమరుగవుతాయి. అంతా ఒక్కటే అనే లోతైన, బలమైన అనుభూతి కలుగుతుంది. నువ్వు విశ్వంలో ఒక చిన్న అణువుగా కాకుండా, విశ్వ చైతన్యంలో భాగమైన ఒక శక్తివంతమైన అలగా భావిస్తావు. ప్రతి అణువులో, ప్రతి జీవిలో అదే దివ్య చైతన్యం ప్రవహిస్తుందని అర్థం చేసుకుంటావు. ఈ ఐక్యత భావం నీకు అపారమైన శాంతిని, భద్రతను కలిగిస్తుంది. నువ్వు ఎప్పుడూ ఒంటరిగా లేవని, ఎల్లప్పుడూ విశ్వంతో, సృష్టితో అనుసంధానమై ఉన్నావని తెలుసుకుంటావు.”

“సత్యం అంటే భౌతిక ప్రపంచపు మిథ్యల నుండి బయటపడి, సృష్టి యొక్క నిజమైన స్వభావాన్ని, నీ ఆత్మ యొక్క సత్యాన్ని దర్శించడం. నువ్వు నిరంతరం అంతర్జ్ఞానంతో నడవడం నేర్చుకుంటావు.”

“శాంతి అంటే బయటి పరిస్థితులు ఎలా ఉన్నా, లోపల ఒక స్థిరమైన ప్రశాంతత, నిశ్చలత్వం. ఈ శాంతి నీ చుట్టూ ఉన్నవారికి కూడా వ్యాపిస్తుంది.”

“ఆనందం అంటే కారణం లేని, నిరంతర ఆనందం నీ సహజ స్థితిగా మారుతుంది. ఇది బయటి వస్తువులపై ఆధారపడి ఉండదు. ఇది నీ లోపలి నుండి ప్రవహించే ఒక జలపాతం లాంటిది.”

“సమృద్ధి అంటే కేవలం డబ్బు కాదు, ప్రతిదీ సమృద్ధిగా ఉందని, విశ్వం నీకు కావాల్సినవన్నీ ఇవ్వడానికి సిద్ధంగా ఉందని తెలుసుకోవడం. అవకాశాలు, ప్రేమ, జ్ఞానం, ఆరోగ్యం… అన్నీ నీకు సహజంగా లభిస్తాయి.”

“సృజనాత్మకత అంటే నీ ఆలోచనలు, సంకల్పాలకు అపారమైన సృజనాత్మక శక్తి ఉంటుందని గ్రహించడం, నీ వాస్తవాన్ని నువ్వు సహ-సృష్టించడం. నీలోని సృజనాత్మక ప్రవాహం అడ్డు లేకుండా ప్రవహిస్తుంది.”

“5D లో ఉండటం అంటే ఈ సూత్రాలకు అనుగుణంగా జీవించడం. నీ నిజ స్వరూపాన్ని, నీ ఆత్మ యొక్క దివ్యత్వాన్ని గుర్తించడం. నువ్వు కేవలం భౌతిక శరీరం, మనసు మాత్రమే కాదని, అనంతమైన శక్తివంతమైన చైతన్యం అని గ్రహించడం. నీ వ్యక్తిగత చైతన్యం విశ్వ చైతన్యంతో, అనంతమైన అవకాశాల క్షేత్రంతో నిరంతరం అనుసంధానమై ఉంటుందని తెలుసుకోవడం.”

“5D అనేది ఒక గమ్యం కాదు, చేరుకొని ఆగిపోయే స్టేషన్ కాదు. అది నిరంతరం వికసించే, లోతైన స్థాయిలకు విస్తరించే ఒక చైతన్య స్థితి. ఇది మనందరి లోపల ఉంది, మేల్కొలపబడటానికి వేచి ఉంది. ఈ స్థితికి చేరుకోవడం అనేది ఒక ప్రయాణం – స్వీయ పరిశీలన, ప్రక్షాళన, సాధన మరియు నీ ఆలోచనలు, భావోద్వేగాలను ఉన్నత స్థాయికి మార్చుకోవడం ద్వారా జరిగే ఒక అంతర్గత పరివర్తన. ఈ స్థితిలో నీ వాస్తవం, నువ్వు ప్రపంచాన్ని చూసే విధానం పూర్తిగా మారిపోతాయి.”

రిషి మాటలు అవంతికకు కొత్త స్ఫూర్తినిచ్చాయి. ఆమె తనలోని ప్రశ్నలకు సమాధానాలు దొరుకుతున్నాయని గ్రహించింది. 5D అంటే ఏదో దూరంగా ఉండే లోకం కాదు, తన లోపలే, తన చైతన్యంలోనే ఉన్న ఒక ఉన్నత స్థితి అని ఆమె అర్థం చేసుకుంది.

రిషి గురువు అవంతికకు ఒక షీట్ ఇచ్చాడు. అది 3D, 4D, మరియు 5D స్పృహ స్థాయిల మధ్య ఉన్న కీలకమైన తేడాలను స్పష్టంగా వివరించే ఒక తులనాత్మక పట్టిక.

“ముఖ్యమైన విషయం,” రిషి అన్నాడు, “4D ని ఇక్కడ 3D స్పృహలో మనం సమయాన్ని అనుభవించే విధానంగా పరిగణించాం. కొందరు ఆధ్యాత్మిక వేత్తలు 4వ డైమెన్షన్‌ను ఆస్ట్రల్ ప్లేన్ లేదా కలల ప్రపంచం, ప్రతీకలు ఉండే ప్రపంచంగా కూడా వర్ణిస్తారు. అయితే, సాధారణంగా ఉన్నత చైతన్యం గురించి మాట్లాడేటప్పుడు, 5D ని 3D భౌతిక పరిమితులు మరియు 4D లీనియర్ టైమ్ పరిమితులను అధిగమించే స్థితిగా వివరిస్తారు.”

“5D స్పృహ అంటే 3D మరియు 4D లను పూర్తిగా విస్మరించడం కాదు,” రిషి కొనసాగించాడు. “నువ్వు ఇంకా భౌతిక ప్రపంచంలోనే ఉన్నావు, సమయం అనే నియమం నీకు వర్తిస్తుంది. కానీ 5D లో ఈ నియమాల పట్ల నీ అవగాహన, అనుభవం మారుతుంది. నువ్వు వాటికి లోబడి జీవించడం నుండి, వాటిని ఒక ఆటలా చూడటం మొదలుపెడతావు. భయం అనే చీకటి నుండి ప్రేమ అనే కాంతిలోకి ప్రయాణించడమే ఈ పరివర్తన యొక్క సారాంశం.”

అవంతిక ఆ టేబుల్‌ను జాగ్రత్తగా పరిశీలించింది. ప్రణీత ఎప్పుడూ 3D లోనే బతుకుతుందని, విక్రమ్ అయితే 3D లోని పోటీతత్వానికి పరాకాష్ట అని ఆమెకు స్పష్టంగా అర్థమైంది. తాను కూడా చాలా కాలం ఆ 3D పరిమితుల్లోనే బతికింది. కానీ ఇప్పుడు ఆమెకు ఒక కొత్త దారి కనిపించింది.

రిషి గురువు అవంతికకు తదుపరి దశను వివరించాడు. 5వ డైమెన్షన్ అనేది ఒక భౌతిక ప్రదేశం కాదు కాబట్టి, దానిలోకి వెళ్ళడానికి బస్సు టికెట్ తీసుకోవడం, లేదా విమానం ఎక్కడం లాంటివి ఉండవని, ఇది పూర్తిగా తన అంతర్గత స్థితికి సంబంధించినదని అతను నొక్కి చెప్పాడు. అంటే, బాహ్యంగా సిద్ధమవ్వడం కంటే అంతర్గతంగా సిద్ధమవ్వడం చాలా ముఖ్యం. తన శరీరం, మనసు, భావోద్వేగాలు మరియు తన చుట్టూ ఉన్న శక్తి క్షేత్రాన్ని ఉన్నత వైబ్రేషన్‌కు సిద్ధం చేసుకోవడం ఈ ప్రక్రియలో భాగం. ఒక అందమైన పూల తోటను పెంచడానికి ముందు నేలను సిద్ధం చేసుకున్నట్లు, తను తన అంతరంగాన్ని సిద్ధం చేసుకోవాలని రిషి సూచించాడు.

“శరీరం నీ ఆత్మ నివసించే ఆలయం, ఈ లోకంలో నీ అనుభవాలకు భౌతిక వాహనం,” రిషి అన్నాడు. “ఉన్నత స్పృహను అనుభవించడానికి శరీరం ఆరోగ్యంగా, తేలికగా, శక్తివంతంగా ఉండటం ముఖ్యం.”

“నీ శరీరానికి ఇంధనం ఆహారమే. సాత్విక ఆహారం (పండ్లు, కూరగాయలు, తాజా ఆకులు, గింజలు, తృణధాన్యాలు, పప్పులు) శరీరం యొక్క వైబ్రేషన్‌ను పెంచుతుంది. ప్రాసెస్ చేసిన ఆహారాలు, చక్కెర, వేపుళ్లు, మాంసం, మద్యం, ధూమపానం వంటివి శరీరం యొక్క వైబ్రేషన్‌ను తగ్గిస్తాయి, మందకొడిగా చేస్తాయి. వీటికి దూరంగా ఉండటం లేదా వాటిని తగ్గించుకోవడం మంచిది. స్వచ్ఛమైన నీరు ఎక్కువగా తాగాలి.” అవంతికకు తన ఆహారపు అలవాట్లు గుర్తొచ్చాయి – తరచుగా జంక్ ఫుడ్ తినడం, రాత్రిపూట ఆలస్యంగా తినడం. ఆమె వెంటనే వాటిని మార్చుకోవాలని నిశ్చయించుకుంది.

“శరీరాన్ని కదిలించడం శక్తి ప్రవాహాన్ని పెంచుతుంది, పేరుకుపోయిన ప్రతికూల శక్తిని విడుదల చేస్తుంది. నడక, యోగా, డాన్స్, స్విమ్మింగ్ వంటివి శరీరాన్ని ఆరోగ్యంగా ఉంచడంతో పాటు మనసును కూడా ప్రశాంతపరుస్తాయి. యోగా మరియు ప్రాణాయామం ముఖ్యంగా శక్తి కేంద్రాలను (చక్రాలను) శుభ్రపరిచి, శక్తి ప్రవాహాన్ని మెరుగుపరుస్తాయి.”

“శరీరం కోలుకోవడానికి, పునరుజ్జీవింపబడటానికి తగినంత విశ్రాంతి మరియు నాణ్యమైన నిద్ర చాలా ముఖ్యం. నిద్ర లేకపోవడం నీ వైబ్రేషన్‌ను తగ్గిస్తుంది, మనసును చిరాకుగా మారుస్తుంది.”

“నీ శరీరం ఏం చెప్తుందో వినండి. దానికి ఏం అవసరమో గుర్తించండి. దాన్ని ప్రేమగా, శ్రద్ధగా చూసుకోండి.”

“అల్లకల్లోలంగా ఉన్న మనసు ఉన్నత స్పృహను గ్రహించలేదు. ఆలోచనలతో, ఆందోళనలతో నిండిన మనసు శాంతిని, స్పష్టతను కోల్పోతుంది,” రిషి వివరించాడు.

“ధ్యానం మనసును శాంతపరచడానికి అత్యంత శక్తివంతమైన సాధనం. రోజుకు కొద్ది నిమిషాలు ధ్యానం చేయడం ద్వారా ఆలోచనల ప్రవాహాన్ని తగ్గించి, మనసును నిశ్చలంగా మార్చవచ్చు. ఈ నిశ్చల స్థితిలోనే అంతర్బుద్ధి మరియు ఉన్నత చైతన్యం స్పష్టంగా గోచరిస్తాయి.” అవంతికకు రిషి సూచన మేరకు ధ్యానం చేయడం మొదలుపెట్టింది. మొదట్లో చాలా కష్టంగా అనిపించింది, కానీ నెమ్మదిగా మనసు ప్రశాంతంగా ఉండటం మొదలైంది.

“మైండ్‌ఫుల్‌నెస్ అంటే వర్తమాన క్షణంలో సంపూర్ణ స్పృహతో ఉండటం. నువ్వు ఏం చేస్తున్నావో, ఏం ఆలోచిస్తున్నావో, ఏం భావిస్తున్నావో గమనించడం. ఇది మనసును గతం లేదా భవిష్యత్తులో సంచరించకుండా వర్తమానంలో నిలకడగా ఉంచడానికి సహాయపడుతుంది.”

“ప్రతికూల వార్తలకు, హింసతో కూడిన వినోదానికి, అవసరం లేని గాసిప్‌లకు దూరంగా ఉండటం మనసును శుభ్రంగా ఉంచుతుంది.”

“ప్రతికూల భావోద్వేగాలు (కోపం, భయం, బాధ, అపరాధం, అసూయ) నీ శక్తి క్షేత్రంలో బరువుగా నిలిచిపోయి, నీ వైబ్రేషన్‌ను తీవ్రంగా తగ్గిస్తాయి,” రిషి హెచ్చరించాడు.

“క్షమించడం అనేది భావోద్వేగ ప్రక్షాళనకు అత్యంత ముఖ్యమైన మార్గం. ఇతరులను మరియు నిన్ను నువ్వు క్షమించడం ద్వారా ఈ భారాలను విడుదల చేయవచ్చు. క్షమించడం బలహీనత కాదు, అత్యంత శక్తివంతమైన చర్య.” అవంతిక గతంలో విక్రమ్‌తో జరిగిన గొడవను, ప్రణీతపై తనకు కలిగిన ఆగ్రహాన్ని గుర్తు చేసుకుని, వారిని క్షమించుకోవాలని నిర్ణయించుకుంది.

“భావోద్వేగాలను అణచివేయకుండా, వాటిని గమనించడం, వాటికి చోటు ఇవ్వడం, వాటి వెనుక ఉన్న మూలాలను అర్థం చేసుకోవడం ద్వారా వాటిని విడుదల చేయవచ్చు.”

“కృతజ్ఞత భావాన్ని పెంపొందించుకోవడం నీ వైబ్రేషన్‌ను తక్షణమే పెంచుతుంది. నీ జీవితంలో ఉన్న చిన్న చిన్న మంచి విషయాల పట్ల నిరంతరం కృతజ్ఞతతో ఉండటం నేర్చుకోవాలి. ఇది నీ దృష్టిని కొరత నుండి సమృద్ధి వైపు మారుస్తుంది.” అవంతిక ప్రతి రోజు పడుకునే ముందు కృతజ్ఞతలు చెప్పే ఒక డైరీని రాయడం మొదలుపెట్టింది.

“నిన్ను వెనుకకు లాగే పరిమిత నమ్మకాలను గుర్తించి, వాటి స్థానంలో శక్తివంతమైన, పాజిటివ్ నమ్మకాలను నింపాలి,” రిషి బోధించాడు. “‘నేను ప్రేమకు అర్హుడిని కాదు’, ‘నాకు ఎప్పుడూ అదృష్టం లేదు’ వంటి నమ్మకాలను ‘నేను ప్రేమకు అర్హుడిని’, ‘నేను సమృద్ధిని ఆకర్షిస్తాను’ వంటి వాటితో భర్తీ చేయాలి. ఇది నీ ఉపచేతన మనస్సును రీ-ప్రోగ్రామ్ చేస్తుంది.”

“నిన్ను నువ్వు షరతులు లేకుండా ప్రేమించుకోవడం నేర్చుకోవాలి. నీ లోపాలను, బలహీనతలను అంగీకరించాలి. ఈ ఆత్మప్రేమను ఇతరులకు, మొత్తం సృష్టికి విస్తరింపజేయాలి. కరుణ, దయతో ఇతరులతో వ్యవహరించాలి.”

“5D కి ప్రయాణం ఒకేసారి జరగదు. దీనికి నిరంతర, క్రమబద్ధమైన సాధన అవసరం. రోజూ కొంత సమయం కేటాయించాలి. నీ ప్రయాణంలో సవాళ్లు ఎదురవుతాయి. పాత అలవాట్లు, నమ్మకాలు మళ్ళీ పైకి రావచ్చు. కొన్నిసార్లు వెనుకకు వెళ్ళినట్లు అనిపించవచ్చు. కానీ ముఖ్యమైనది ఓపికతో, స్వీయ-కరుణతో, నిరంతర సాధనతో ముందుకు సాగడం. ఇది ఒక సరళ రేఖలో జరిగే ప్రగతి కాదు, కానీ మొత్తం మీద నీ చైతన్యం ఉన్నత స్థాయికి ఎదుగుతుంది.”

ఈ మాటలు అవంతికకు ధైర్యాన్నిచ్చాయి. ఆమె ఒక కొత్త జీవితానికి, 5వ డైమెన్షన్ వైపు అడుగులు వేయడానికి సిద్ధంగా ఉంది.